Long time no blog!

Hallo lieve vrienden en familie,

EIN-DE-LIJK weer een blog. Zie er nu wel tegenop om te beginnen met schrijven omdat ik waarschijnlijk tegen het einde van m'n verhaal geen vingers meer over heb. Maar ik kan jullie natuurlijk niet in de kou met lege handen laten zitten! Hier gaan we dan:

We vertrokken zaterdag de 15e met z'n 5en uit Sydney. Mike in zijn auto samen met Bas, ik met Mandy en Sanne in hun auto. Twee witte ford falcons, stations. Eerst op weg naar de Ikea, om een matras en dergelijke te kopen. Na al tien keer verkeerd te zijn gereden eindelijk gearriveerd. Zo raar om in Australie door een Ikea te lopen! De Zweedse balletjes vielen goed in de smaak bij de groep (ik hou me nog steeds strict aan m'n vegetarisme) en ik heb genoten van een kingsize bed in de showroom.

Ik kreeg de eervolle taak op me om in het grote camping boek een leuke staplaats uit te zoeken. Dit werd Kangaroo Valley. Er komen was een heel avontuur, we zijn door bos en berg gereden, heel heftig! Toen het nog donker begon te worden ook werden we allemaal iets minder enthousiast over dit kangaroe paradijs. Na uren door the middle of nowhere the hebben gereden kwamen we (thank god) bij een pub. Een pub! Ik was de gelukkigste mens op aarde! Vooral toen bleek dat daar een leuk bandje speelde en we nog iets te eten konden krijgen. Na het optreden zijn we helaas vrij snel weer weg gegaan omdat we nog steeds op zoek moesten naar de camping. Die uiteindelijk gevonden, in het donker de auto klaargemaakt en met z'n 3en achter in de falcon gelegen. Dat voelde als een sardientje in een blik. Heerlijk dus! Volgende dag snel vertrokken naar een betaalde camping aan de kust. Daar snel de zee in gedoken wat achteraf erg gevaarlijk bleek te zijn geweest. Wat het nou was: er bleken blauwe kwallen te zitten die hun tentakels helemaal om je heen wikkelen als ze je tegen komen. Vandaar dat het zo rustig was op het strand! Aan de kwallen ontsnapt stonden we plotseling oog in oog met een kudde kangaroos. Heel schattig! Ontzettend gaaf dat je zo dicht bij ze in de buurt kan komen. Kon bijna in z'n buidel klimmen! Na dit dierlijke onderonsje stonden we later nog voor een angstaanjagende verrassing. Ik zat lekker tegen een boomstam aan een boekje te lezen, samen met Sanne die plots gillend opsprong. Wat bleek nou: een ENORME leguaan. Net een dinosaurus! (zie foto's) Dit zijn niet de enige enge species die we zijn tegen gekomen, want het barst hier van de tarantula spinnen. Bah! Maar het went wel moet ik zeggen!

Na de luxe camping op Depot Beach zijn we doorgereden naar weer een gratis camping (we proberen dit een beetje af te wisselen) iets buiten Canberra. Ik weet niet of het aan de camping lag of aan Canberra, of misschien was het wel het slechte weer, maar het was een dramadag. We hadden onderweg al stil gestaan omdat Mike z'n tank leeg was. Vervolgens bleek de achterklep van de auto van Mandy en Sanne (voor het gemak noem ik ze samen Sandy) kapot. Die ging niet meer open, best vervelend als je daar elke avond in slaapt. En per slot van rekening had Sanne haar fotocamera laten liggen in de MacDonalds in Canberra. Gelukkig heeft ze 'm terug gevonden! Wel aardige mensen ontmoet op de camping, we mochten in hun caravan koken en ze heeft zelfs haar telefoonnummer aan me gegeven voor als ik in Queensland ben! Mensen zijn hier allemaal zo aardig en gastvrij, heel leuk is dat.

Jullie snappen wel dat we na weer een vieze gratis camping toe waren aan iets luxieuzers. We belandden uiteindelijk in Eden op een schone camping met douches, elektriciteit en zelfs een zwembad, en dat voor 10 dollar per nacht! Daarom hier maar twee nachtjes gebleven. Na de twee luie dagen verder gegaan naar Lakes Entrance, maar omdat de campings daar heel duur waren verder gegaan naar Hollands Landing. Dit hadden de jongens uitgekozen (een keer nooit meer). We betaalden 8 dollar p.p. voor een waardeloze camping omringt met prikkeldraad. Niemand in de buurt en absoluut geen bereik, beetje spooky dus.

Na deze tegenvaller werd ik wederom aangewezen tot camping kiezer en zo kwamen we bij Paradise Beach. Kon niet fout gaan aan de naam te horen. Daar kwamen we heel toevallig een aantal jongens uit onze Australian Backpackers groep tegen! Dat was wel even gezellig, maar helaas gingen zij dezelfde dag alweer weg. Daar even op het strand geleven en in een heeeeel heftige zee gezwommen. Later bleek dat er haaien zaten, maar ik ben niet ver de zee in gegaan hoor. (no worried dad!) Op deze gratis camping was natuurlijk geen douche, dus gingen we met de auto naar een tankstation waar je voor 4 dollar 5 minuten kon douchen. Heerlijk! Op de terugweg rechts de rotonde overgegaan wat we eerst alledrie helemaal niet in de gaten hadden. Tot ik heel hard riep dat we de linker baan op moesten! Maar ja hoor, er klonken al sirenes: politie. Wij in paniek natuurlijk, maar gelukkig konden de cops er hier wel om lachen.

Terug op de camping had Mike al contact gelegd met onze buurman. Een Australier die hem wel even zou leren (haaien)vissen. We werden meteen uitgenodigd rond het kampvuur en kregen van alles te eten en drinken aangeboden. Weer die Australische gastvrijheid he.

Na al dat autorijden en kamperen waren we allemaal wel weer toe aan een activiteit. We besloten naar het befaamde Philip Island te gaan, beter bekend als het Pinguin Eiland. Daar hebben we savonds gezien hoe de kleinste pinguins ter wereld (zo'n 30 cm lang) met zonsondergang de zee uit kwamen om hun holletje in de duinen op te zoeken. Zo ontzettend schattig! Mochten helaas geen foto's maken dus is moeilijk om met jullie te delen maar misschien is er wel iets op google te vinden. Na overnacht te hebben, weer in m'n tentje, zijn we vandaag naar een koala gebied gegaan. We liepen daar gewoon door de bossen en konden de koala's in de bomen bijna aanraken! Daar heb ik dan gelukkig wel weer foto's van. Na dit avontuur doorgereden naar Melbourne waar we de groep hebben opgesplitst. Mandy en Sanne zijn hun eigen kant op gegaan om ergens te kamperen en ik zit nu met Mike en Bas in een hostel. Morgen van alles regelen en een beetje Melbourne bekijken en dinsdag willen we graag naar de Australian Open. Woensdag is het Australia Day, een soort Australische koninginnedag. Dat wordt flink feesten dus! Donderdag vertrekt Bas met de bus naar Adalaide en Mike en ik willen dan ook zo snel mogelijk met de auto de Great Ocean Road gaan doen om in Adelaide te eindigen. Vanuit daar waarschijnlijk terug vliegen naar Melbourne om hopelijk te gaan werken bij m'n Australische vriendin Zoe. Weer allemaal heel spannend dus! Vind het nog steeds allemaal doodeng maar zet toch flink door! Mis jullie allemaal best wel erg, vooral op mindere momenten, maar geniet toch ook erg van al het moois en leuks hier. Kan niet wachten tot jullie weer massaal reacties plaatsen. Schroom niet om te mailen, te smsen of te bellen want dat vind ik allemaal prachtig! Hier ben ik gelukkig in de bewoonde wereld dus kan ik jullie ook wat beter op de hoogte houden!

Take care, cheers mates!

Liefs,
Sabine

PS, Sorry voor de taalfouten, ik ben het Nederlands nog niet verleerd hoor! Moet gewoon in erg korte tijd een erg lang verhaal schrijven! (goed excuus he)